Başına Gelen

Mezarın yarısına kadar girmişti. Oraya kısılmış ölmüş. Deliği biraz genişleterek yılanı çıkartım. O esnada mezardaki bayanın… – O esnada mezardaki bayanın kefenini de gördüm. Öldüğü 5 yıl olmasına karşın kefeni bembeyaz, tahtaları bile çürümemiş. – Onu görünce çok duygulandım ve mezar başında uzun vakit ağladım. Bu olaydan sonra kadınla alakalı çeşitli bir inceleme yaptığını bildiren mezarcı bakın neyi öğrenmiş: – Kadın, Abdestsiz yere basmazmış. Kocasının önünü mutlaka kesmezmiş. Elinden geldiğince de yoksul fukaraya yardım etmiş.
RIZIK KAPILARI MEZARLIKTA AÇILIYOR Zincirlikuyu, İstanbul’un büyük mezarlarının başında geliyor. Yetkililer, mezarlıkta yer kalmadığını, mezar kazıcılarının daha evvelcesinden satın alınan yerleri kazdığını aktarıyor. Haftada bir gün izin yapan kazıcılar, defin prosedürü esnasında rastgele bir ücret almıyor. Mezar yeri açmak, güç kuvvet kadar tecrübe de gerektiriyor. Kazıcılar, her mezarın 2 metre boyunda, 80 santim genişliğinde olması gerektiğinin önemini belirtiyor. Dini hassasiyetlere de ilgi edilmesi gerekmektedir. Besmele çekmek, cenazenin sırtına yumUşak toprak koymak, kıbleye çevirmek, üstüne tahtaları düzgün yerleştirmek gibi ayrıntılara ilgi etmek gerekmektedir. Her gelen tabut, mezarlığa yeni bir hüzün getiriyor. Mezar kazıcıları, işleri tamamlandıktan sonra bir köşeye çekilip kabir etrafında ağlaşan ölü yakınlarını izleyerek yer yer duygulanıyor; onlar amacıyla bu sahneler bundan sonra sıradan bir hal olsa da… Kazı, gözyaşı ve yorgunluğun sonrasında akşam saat 16.30’da bitiyor mesai.Akrabasının tavsiyesi üstüne mezar kazmaya başladığını dile getiren 45 yaşındaki İsmet Dedeoğlu, 5 yıldır bu işi yaptığını söylüyor. Dört çocuk sahibi olduğunu dile getiren Dedeoğlu, kazıcılığa başlamadan evvelce mesleğinin çiftçilik olduğunu ifade ediyor. Dedeoğlu, işe başlamadan evvelce, “Allah’ım, bana toprakla uğraşacağım bir iş ver.” diye dua etmiş.
ÇOCUK VE GENÇLERİN CENAZESİNDE DUYGULANIYORUZ’

Mezarın şekline göre kazma zamanınin değiştiğini dile getiren Dedeoğlu, defin prosedürü esnasında başından geride bıraktığımızleri şu şekilde anlatıyor: “Çocuklarla gençlerde etkileniyoruz. Ağlayanlarla ağladığımız oluyor. Vefat eden çocuk olunca annesi babası ağlıyor, insan ister istemez üzülüyor. Akşam eve gidince de etkisinde kalıyoruz. Mezarı kazarken manevi bir kuvveti var sanırım, taş da olsa toprak da olsa anlamıyorsunuz kazarken. Bakıyorsunuz, mezar bitmiş

‘EŞİM, ‘EVE ÖLÜ TOPRAĞI GETİRME’ DİYE BANA KIZIYORDU’

Günde bir ya da iki mezar kazdıklarını kaydeden Dedeoğlu, arkadaşları arasında lakaplarının ‘mezarcı’ olduğunu söylüyor. Dedeoğlu, başından geride bıraktığımız ilginç hadiseleri şu şekilde anlatıyor: “Bir gün ‘mezar yeri kazılacak’ dendi. Bir baktım, cenazeye gelenlerin fazlası akrabamızdı. Ölen amca çocuğuydu. Cenazeyi defnederken ağlamaya başladım. Eşim ve çocuklarım, zaman amacıylade bu mesleğe alıştı. Eşim, ilk zaman amacıylader ‘eve ölü toprağı getirme’ diye ben esas kızıyordu.”Zincirlikuyu’da mezar kazıcıları ortalama hergün iki ya da üç mezar kazıyor. Bazı günler bu sayının 7’ye çıktığı oluyor. Yoğunluğa göre kazıcılara takviye de yapılıyor. Tatil dönemlerinde izne çıkanlar olunca bir şahsa günde 3 mezar düşüyor. Fakat birbirlerini pek yalnız bırakmıyorlar. Mezarın hazırlanma zamanı çalışılan yere göre değişiyor. Eğer taşlık ve sert bir yerde kazı prosedürü yapılıyorsa dört ya da beş şahıs bitirmek amacıyla çaba harcıyor. Yaş ortalamaları 40 olan mezar kazıcılarının fazlası ilkokul mezunu. İnşaat işinde çalışmış olanı da var, çiftçilik yapmış olanı da.”Gücün kuvvetin var, mezar işi yaparsın’ dediler, ben de bu mesleğe başladım.” diyen 46 yaşındaki Asım Demirci ise 4 yıldır mezar kazıyor. Daha evvelce inşaat işçiliği yaptığını dile getiren Demirci, “Evimizden daha çok buraya alıştık. Düzenli bir iş. Çoluk çocuğumuzun rızkını burdan kazanıyoruz. Hemen anında hergün mezar kazıyoruz. Şu en esas kadar bin 500’ün üzerinde mezar kazmışımdır.” ifadelerini kullanıyor.